Adiós ríos, adiós fontes

Adiós ríos, adiós fontes
adiós, regatos pequenos;
adiós, vista dos meus ollos,
non sei cándo nos veremos.

Miña terra, miña terra,
terra donde m’eu criei,
hortiña que quero tanto,
figueiriñas que prantei.

Prados, ríos, arboredas,
pinares que move o vento,
paxariños piadores,
casiña d’o meu contento.

Muiño dos castañares,
noites craras do luar,
campaniñas timbradoiras
da igrexiña do lugar.

Amoriñas das silveiras
que eu lle daba ó meu amor,
camiñiños antre o millo,
¡adiós para sempre adiós!

¡Adiós, gloria! ¡Adiós, contento!
¡Deixo a casa onde nacín,
deixo a aldea que conoso,
por un mundo que non vin!

Deixo amigos por extraños,
deixo a veiga polo mar;
deixo, en fin, canto ben quero…
¡quén puidera non deixar!

[…]

Adiós, adiós, que me vou,
herbiñas do camposanto,
donde meu pai se enterrou,
herbiñas que biquei tanto,
terriña que nos criou.

[…]

Xa se oien lonxe, moi lonxe,
as campanas do pomar;
para min, ¡ai!, coitadiño,
nunca máis han de tocar.

[…]

¡Adiós tamén, queridiña…
Adiós por sempre quizáis!…
Dígoche este adiós chorando
desde a beiriña do mar.

Non me olvides, queridiña,
si morro de soidás…
tantas légoas mar adentro…
¡Miña casiña!, ¡meu lar!

さようなら川よ、さようなら泉よ

「さようなら川よ、さようなら泉よ、
さようなら小川よ、
さようなら私の目に映る景色よ、
いつ再び会えるかわからない。」

私の故郷、私の故郷、
私が育った故郷、
私がとても愛する果樹園
私が植えたイチヂク、

牧草地、川、木立、
風を誘う松林、
ピーピーと啼く小鳥たち、
私の大好きな家、

栗林の水車、
月の明るい夜、
村の教会の
鐘の音の響き、

私が愛する人にあげた
キイチゴの実、
トウモロコシの畑のあいだの小道、
さようなら、いつまでもさようなら!

さようなら栄光よ! さようなら喜びよ!
私は生まれた家を残して、
私は見たことのない世界を
知るために、私は村を棄てる!

友に別れを告げて、
平原に別れを告げて、
私は、終に、愛するものすべてに別れを告げる。
誰が別れずにいられようか・・・!

[…]

さようなら、さようなら、さあ出発だ、
父が埋葬されている
墓場の草よ、
私が口づけした草よ、
おまえたちを育てた故郷よ。

[…]

もう、遠くに聞こえる、とても遠くに、
ポマールの鐘の音、
ああ! つらい、私のために、
もう鐘を鳴らさないでおくれ。

[…]

愛する人、さようなら・・・!
いつまでもさようなら・・・!
海岸から
泣きながら別れのことばをおまえに言う。

私を忘れないでおくれ、愛する人よ、
私は郷愁で死にそうだ・・・
海の中へ遠ざかる・・・
私の家! 私の家族!

TRADUCIÓN AO XAPONÉS DE TAKEKAZU ASAKA

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

DESCARGAR POEMA-CARTEL

descargar-pdf
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

< VOLVER A ROSALÍA É MUNDIAL